Als belangenorganisatie van het reizende bedrijfsleven volgt de NATM de ontwikkelingen op het gebied van New Distribution Capability (NDC) op de voet. Deze nieuwe datastandaard van IATA zal invloed hebben op het beleid van de travel manager.
“De NATM woont – als vertegenwoordiger van de Nederlandse corporate travel management community – altijd de jaarlijkse IATA Business Travel Summit (IBTS) in Genève bij,” zegt managing director Odete Pimenta da Silva. “Daarnaast heeft de NATM een vertegenwoordiger voor IATA’s Travel Manager Advisory Group (TMAG) mogen aandragen, zodat de stem van de travel manager kan worden meegenomen in dit veranderingsproces. Dit voorjaar hebben wij voor onze corporate leden een NDC Masterclass georganiseerd. Ondanks het feit dat iedereen inmiddels wel van New Distribution Capability (NDC) en een Application Programming Interface (API) heeft gehoord, is de impact van NDC op het boeken van zakelijke reizen voor travel managers niet altijd helder. Na de masterclass gingen de deelnemers naar huis met een stappenplan hoe zij NDC in hun reisbeleid kunnen integreren.”
NDC Masterclass
NDC is geen (software)systeem, geen business model, geen database en niet verplicht voor luchtvaartmaatschappijen. Het is een nieuwe, technologische standaard voor datatransmissie – alsof airlines wereldwijd overschakelen op het gebruik van dezelfde ‘stekker’. Dankzij NDC kunnen airlines op een aantrekkelijke manier ‘rijke’ content tonen. API’s fungeren simpel gesteld als een stekkerdoos die de verschillende softwaresystemen met elkaar verbindt en interactie mogelijk maakt.
Onderwerpen die tijdens de Masterclass werden behandeld, waren bijvoorbeeld: ‘hoe kun je NDC integreren in de online booking tool?’, ‘hoe werkt het met codesharing?’ en ‘leidt NDC tot kostenverhogingen voor bedrijven?’
“Uit de discussie kwamen verschillende kansen en bedreigingen die NDC biedt naar voren,” zegt Pimenta da Silva. “Een positief aspect is de mogelijkheid om via een ‘menukaart’ voor zakelijke reizigers een servicepakket samen te stellen dat binnen het reisbeleid past. Met meer comfort voor reizigers.”
Mogelijk negatieve ontwikkelingen zijn de fragmentatie van content. “Luchtvaartmaatschappijen kunnen zelf bepalen welke content ze delen en via welke kanalen. Het is dus onmogelijk om op één platform het aanbod van verschillende spelers te vergelijken, terwijl dit voor corporates juist een voorwaarde is om een passende boeking te kunnen maken voor hun reizigers. Daarnaast streven airlines naar rechtstreeks contact met passagiers door gepersonaliseerde aanbiedingen te doen. Dat is niet per definitie in het belang van het bedrijf.”
Tijdelijke oplossing
Tegelijkertijd met het ontwikkelen en uitrollen van NDC hebben Lufthansa, IAG en Air France-KLM distributietoeslagen geïntroduceerd voor boekingen die via de GDS’en worden gemaakt. Sinds 1 april rekenen KLM en Air France een GDS-surcharge van 11 euro per enkele reis, tenzij de reisagent een zogenoemde NDC Transition Agreement (NTA) met KLM heeft getekend. Deze tijdelijke overeenkomst vrijwaart de TMC van de toeslag. Pimenta da Silva: “De manier waarop de introductie van de GDS-toeslag van Air France-KLM is verlopen, verdient in mijn ogen niet de schoonheidsprijs. Het inzetten van de surcharge was wellicht ‘valide’ geweest als KLM zelf alles op de rit had. Maar haar NDC-platform is verre van klaar. Dat betekent dat KLM een toeslag introduceert zonder een werkbaar alternatief te bieden.”
De NTA’s die te elfder ure in het leven zijn geroepen, ziet Pimenta da Silva als een tijdelijke oplossing in het voordeel van de airline. “De nieuwe afspraken tussen de drie betrokken partijen – airline, agent en GDS – zijn pas eind maart (en zelfs later) getekend, terwijl stug werd vastgehouden aan de ingangsdatum van 1 april voor het nieuwe systeem en de toeslag. Onze corporates konden in de laatste week van maart nog steeds niet intern communiceren wat de gevolgen zouden zijn voor hun bedrijf. Vernieuwing is prima, maar houd wel rekening met alle betrokken partijen en zet haalbare deadlines. Want nu betalen de corporates uiteindelijk weer de rekening – dan hebben zij mijns inziens minimaal recht op tijdige informatie over de status, haalbaarheid en de mogelijke gevolgen.”
