
Corporates vragen zich bij onderhandelingen met luchtvaartmaatschappijen af waar de airlines hun marktinformatie vandaan halen. Vaak zijn ze verwonderd dat de luchtvaartmaatschappijen over informatie beschikken waarvan zij als corporates het bestaan niet eens wisten.
Het antwoord is eenvoudig en complex tegelijk. Luchtvaartmaatschappijen hebben gedurende de afgelopen jaren fors geïnvesteerd in systemen en tools ter ondersteuning van hun business development en analyseafdelingen. Corporate travel managers die het idee hebben dat de airlines geen goed inzicht hebben in vervoersstromen, marktpotentieel en hun respectievelijke marktposities, hebben volgens mij de afgelopen jaren onder een steen geleefd. Neem bijvoorbeeld IATA DDS. Welke corporate travel manager weet wat dit systeem kan en wat de toegevoegde waarde hiervan voor de luchtvaartmaatschappijen is?
DDS staat voor Direct Data Solutions. Het is een concept waarbij IATA met BSP (Billing Settlement Plan) de data van meer dan vierhonderd luchtvaartmaatschappijen consolideert en samenvoegt met de data van ARC (Airlines Reporting Corporation), het centrale financiële verwerkingssysteem voor de reisindustrie in de VS.
De derde partij in deze samenwerking is Diio, een technologiebedrijf dat de hosting van de DDS-webtool verzorgt en voor meer dan 370 airlines, luchthavens en producenten in de luchtvaart business intelligence levert. Het concept en de spelregels van IATA DDS zijn eigenlijk heel simpel: airlines die deelnemen
dienen hun eigen data aan te leveren. Als ze dit doen, kunnen ze gebruikmaken van het DDS-systeem. De slogan is: winning depends on taking part.
IATA DDS is inmiddels uitgegroeid tot de grootste database van luchtvaart-verkoopdata. Het biedt de deelnemende airlines inzicht in activiteiten op wereldniveau, zowel verkoop via de directe als de indirecte distributiekanalen (zoals de TMC’s) én in alle geografische regio’s. De data stelt hen in staat om strategieën te ontwikkelen op het gebied van netwerkplanning, distributie, revenue management en sales management. DDC levert de deelnemende airlines de mogelijkheid alle mogelijke analyses te doen en rapporten te genereren, zonder investeringen in eigen complexe IT-systemen.
De rapportages die beschikbaar zijn voor de deelnemende maatschappijen bestaan uit meer dan zestig data-elementen zoals: ticket, reisschema, carrier, distributiekanaal, verkooppunt (point of sale), gemiddeld industrietarief op een route, inzicht in reizigersgedrag op een specifieke route, et cetera. Het is dus niet verwonderlijk dat inmiddels meer dan honderd luchtvaartmaatschappijen op vrijwillige basis deelnemen aan het DDS-systeem.
Wat ik het interessantste element van DDS vind, is dat de airlines data met elkaar delen (natuurlijk geen persoonsgegevens) om er als industrie hun voordeel mee te doen. Daarom is het extra wrang om te constateren dat in het corporate distributieveld – met name bij de TMC’s – het claimen van eigendom van de data als commercieel fundament van de TMC-operatie nog steeds hoogtij viert.
Let’s wake up.