Het is absoluut te merken dat de economie in Nederland weer aan vertrouwen wint. De traditionele NIEUWJAARSRECEPTIES die sinds het financiële rampjaar 2008 in de ban werden gedaan, zijn weer zuinig uit de kast gehaald en opgepoetst.
Ook musici, waar onder pianisten en strijkjes, hadden hier baat bij, want die zaten in hetzelfde benauwde kastje opgesloten. Ze werden de laatste jaren wegens bezuinigingen vervangen door diskjockeys, die flink aan de knop draaiden en de oliebollen, met hun ‘keiharde’ muziekvolumes van de receptietafels spoten… en de gasten ‘met handen aan de oren’ naar de uitgang.
Helaas werd al op 2 januari jl. het eerste probleem van Nederland door het NOS-Journaal aan de orde gesteld: “Hoeveel begroetingkussen moet men geven op een receptie: drie, twee of helemaal niet?”
Men adviseerde een hand! De gekte van drie kussen kent men uitsluitend in Nederland, werd er gemeld. Dat sinds enige tijd heren elkaar en public ook zoenen werd gelukkig niet aan de orde gesteld. Het is maar goed dat mijn vader dit niet heeft meegemaakt, want hij had dit nooit overleefd!
NS op het verkeerde spoor
Studenten die naar een van de Conservatoria in Nederland willen, moeten héél wat in hun mars hebben om te worden toegelaten tot bijvoorbeeld een viool-, piano-, cello- of een blazersstudie. De strengste auditie voor toelating op een Conservatorium is onbetwist die voor de (voor)opleiding ballet. Je kan wel talent hebben, maar hierbij wordt ook nog eens de fysieke gesteldheid op alle mogelijke manieren getest. Wil je later professioneel meedoen in de balletwereld, dan moet je zeker op 10-jarige leeftijd of zelfs jonger starten met danslessen.
Eigenlijk is het zo ook gesteld met jonge musici die een Conservatoriumopleiding willen volgen. Begin je op latere leeftijd, dan kun je het meestal vergeten. Gelukkig zijn er in Nederland perfecte mogelijkheden om op zeer jonge leeftijd een Conservatoriumopleiding te volgen en te combineren met het verplichte schoolonderwijs. Je kunt starten in groep 7 en 8.
Echter, heb je een talentvol kind dat tot deze opleiding wordt toegelaten, dan komen de problemen voor ouders. Veel kinderen die bijvoorbeeld in Den Haag gaan studeren en in Groningen, Gelderland of Zeeland wonen, moeten op zoek gaan naar een gastgezin. Daar hangt uiteraard een behoorlijk prijskaartje aan. Vergeet hierbij niet de dramatisch hoge kosten van de NEDERLANDSE SPOORWEGEN, want die hakken erin. Het is een schande dat jonge Conservatoriumleerlingen wegens hun leeftijd niet in aanmerking komen voor een ov-kaart om korting te krijgen op de belachelijk hoge treinprijzen van de NS.
Er wordt wel door de NS met de popie-jopie verzonnen naam ‘Kids Vrij’ geschermd, waarmee kinderen per 1 april a.s. gratis mogen reizen, maar dat geldt uitsluitend onder begeleiding van een volwassene. De ouders van een talentvol kind, dat iedere dag van Haarlem naar Den Haag v.v. reist en zich om 08.30 uur op de school van het Conservatorium meldt, moeten alleen al dit jaar 2.449,20 euro ophoesten.
De woordvoerder van de NS is totaal niet op de hoogte van dit probleem. Bij navraag meldde hij: “Het is niet aan ons.”
Beste woordvoerder: ik wens u en de directie van de NS veel zeer talentvolle, muzikale kinderen.
