Het was nog in de tijd dat een zaken­reiziger de titel kreeg van handels­reiziger. Grote reizen naar de walhalla’s van het zakendoen – China, Hongkong, Japan, de VS of het Midden-Oosten – waren zeldzaam en alleen voor de grote jongens. Zo heb ik het ook beleefd.

Als jochie van 14 jaar rolde ik in de jaren ‘50 als beroepsmusicus het vak in en werd ik ‘handelsreiziger in muziek’. In die periode heb ik in alle uithoeken van Nederland en België gemusiceerd, want er waren ontel­bare feesten met tombola’s en bal na. Het was de glorietijd van de Nederlandse ‘schnabbeltour’ met conferenciers, goochelaars, acrobaten, accordeonduo’s, zangers en zangeressen, komieken en sneldichters. Zo nu en dan waren er ook telepaten die een verbluffend staaltje van helderziendheid vertoonden. Een moeilijk beroep, want telepaten hadden veelal een assistente nodig die geblinddoekt als medium op het toneel zat en moeilijke vragen moest beantwoorden. De telepaat stond dan in de zaal tussen het publiek en riep: ‘Medium… in mijn oor is een datum gefluisterd, kunt u ons vertellen wat de geboortedatum is van de meneer bij wie ik nu sta?’ Of: ‘Medium… op het papier, dat u niet kunt lezen, is voor de pianist een titel van een lied geschreven dat hij als verzoeknummer moet spelen.’

De tekst werd in geheimtaal aan het medium doorgegeven en dat was voor haar een hele klus om te ontcijferen. Meestal moest ze nog worden ingewerkt, want de telepaat was een vrouwenlief­hebber en wisselde regelmatig van partner. Hij viel op blond! Met Willy Alberti, die altijd luisterend en glimlachend tussen de coulissen stond, was het een feest om het optreden te volgen. Wij kenden de geheimcode! Als het medium nog aan het denken was, siste Alberti mij toe: ‘Speel: Hand in Hand Kameraden….’

De telepaat heeft dit nooit op prijs gesteld. Toch was hij een bekende in de schnabbelwereld, want hij had destijds al een tournee gemaakt voor de Nederlandse troepen in het toenmalige Nederlands-Indië. Onderweg naar een voorstelling werden de artiesten een keer beschoten. Toen het gezelschap met de schrik vrij was gekomen, zei de helderziende: ‘Jongens, als ik dit van tevoren had geweten, was ik er nooit aan begonnen.’

Nog lang in de rij op Schiphol
Voor de nieuwe Schiphol-maatregelen hoef je geen telepaat te raadplegen of helderziende te zijn om te constateren dat het geen succes zal opleveren. De problemen zijn voorlopig nog niet opgelost, want de actie is namelijk veel te laat ingezet. Met meer medewerkers, twee extra security-lanes in Vertrekhal 2 en de ingebruik­name van een extra tijdelijke vertrekhal gaat de Luchthaven Schiphol het de komende vakantiemaanden niet redden.

Noteer het maar! Als amateur-helderziende zie ik nu al beelden van lange rijen met geïrriteerde reizigers en huilende kinderen. Ze moeten uren wachten! De toezegging van de marechaussee dat er 135 mede­werkers extra worden ingezet voor de luchthavencontroles helpt natuurlijk niks en is een lachertje. De huidige bestuurders van de luchthaven, maar ook hun voorgangers en vooral de politiek, hebben gefaald. Allen zijn al jaren verantwoordelijk voor de dramatische logistieke problemen. De schade-experts staan in de startblokken.