Toen ik twee jaar geleden voor Zakenreis over NDC een blog schreef, was nog niet bekend wat ons te wachten stond. Ik memoreerde toen dat het wel duidelijk was dat het er aan zou komen, maar niet wat de impact zou zijn. We zijn nu bijna twee jaar verder en inmiddels is er veel meer duidelijkheid.
Diegenen die dachten dat het zo’n vaart niet zou lopen hadden het mis. Ik denk overigens dat dit in veel gevallen zo blijkt te zijn, net zoals dat nu met Bitcoin, Blockchain en zelfrijdende auto’s is. Of zoals dat vroeger gold voor robots die ons werk zouden overnemen met Artificial Intelligence. Het zijn maar griezelige tijden en iedereen die denkt dat het zo’n vaart niet zal lopen zal zich later nog menigmaal realiseren dat ze het bij het verkeerde eind hadden.
NDC is er inmiddels bijna. Lufthansa voorop – op de hielen gezeten door British Airways – is al geruime tijd actief met deze nieuwe techniek. Nu KLM heeft aangekondigd op 1 april 2018 ook met NDC te beginnen, is ineens 70 procent van de markt bereikt. Dat is een dermate groot aandeel, dat vrijwel alle reizende ondernemingen er mee te maken gaan krijgen. Diegenen die beargumenteren dat het hun niet interesseert welke techniek er op de achtergrond wordt gebruikt hebben gelijk, maar slaan de plank toch volledig mis. Het móet ze interesseren.
GDS is te duur
Er is van alles aan de hand met NDC. Eén van de argumenten van IATA om met NDC te starten, is dat de distributie via het GDS te duur is. Door de vergoeding voor het gebruik van een GDS niet langer te betalen is dat probleem echter geëlimineerd. Een ander argument is dat de GDS leveranciers niet snel genoeg kunnen acteren om nieuwe producten in de markt te zetten. Het is zonder twijfel waar dat het enige tijd duurt voor alle systemen zijn aangepast, maar: waarom wordt er dan nu wel een deal gemaakt met diezelfde GDS systemen en is de NDC content dan ineens wel beschikbaar in de GDS systemen?
Rechtstreeks communiceren en data
Een ander belangrijk element is dat men rechtstreeks met de reiziger wil communiceren. Die communicatie stelt de luchtvaartmaatschappijen in staat om aanvullende producten aan te bieden. Deze zogenoemde ancillaries leverden in 2017 volgens een rapport van IdeaWorksCompany naar verwachting zo’n $ 80 miljard (!) op aan inkomsten van zo’n 4 miljard passagiers. Dat is ongeveer $ 20 per passagier. Door het gebruik van NDC heeft men de beschikking over de data van de passagier en kan de ancillaries stroom verder groeien.
Las u mee? Er stond “Door het gebruik van NDC heeft men de beschikking over de data van de passagier…” Misschien nog wel belangrijker dan de directe verkoop is het beschikken over die data. Dat biedt nog veel meer mogelijkheden. Aanbiedingen sturen, al dan niet in strijd met de reispolicy van het bedrijf bijvoorbeeld. Of het doorverkopen van uw gegevens aan Facebook. Natuurlijk leest u alle kleine lettertjes en boekt u het ticket niet als u op zakenreis moet en de airline u toestemming vraagt om de gegevens aan Facebook te verstrekken. Uw data verdwijnen in een bodemloze put en u weet zelf niet eens waar. Ik las onlangs bij Emerce een artikel over een onderzoek dat had plaatsgevonden bij een airline. Je hebt geen idee waar al je data naar toe gaat (klik hier voor het artikel).
Dataprivacy en datalek
Als u enigszins begaan bent met dataprivacy moet dit vraagtekens oproepen. En dat bent u, want over krap 2 maanden hebben we allemaal met GDPR te maken. Dit weekend werd bekend, dat de gegevens van 50 miljoen (!) Facebook gebruikers zijn misbruikt (klik hier voor het artikel). Dit is al in 2014 gebeurd. Al die tijd is het stilgehouden en hebben de gebruikers van niets geweten.
De beste manier om een datalek te voorkomen, is te zorgen dat je de data niet hebt. In ons bedrijf is dat de norm. Geen onnodige data verzamelen. Natuurlijk hebben wij ook uw gegevens nodig als u wilt reizen. Maar alleen datgene dat echt nodig is. En dan boeken wij dat in een GDS met onze gegevens, niet die van onze klanten. Een GDS is een betrouwbaar platform, solide en veilig tegen de grootste risico’s gewapend. Al onze processen zijn daarop ingericht. Operationeel, administratief en financieel.
Alle gewenste rapportages zijn gebaseerd op het GDS. Duty of care, track & trace, 24×7 ondersteuning: alles is geborgd en wij hebben deze processen ingericht om u te ontzorgen. Als wij nu buiten een GDS om boekingen zouden maken, gaat dat allemaal op de schop. En natuurlijk bouwen we dan weer een nieuw systeem om diezelfde dienstverlening aan te kunnen bieden. Maar u heeft er alleen maar hinder van in plaats van profijt. Weet u straks nog waar die ene boeking is gemaakt? Rechtstreeks bij Lufthansa of toch op het BA-platform? Of is dit dan bij uw TMC? En als u moet omboeken, is Lufthansa er dan ook om 23:00 uur ’s avonds?
NDC is er en u krijgt er mee te maken. Ik raad u aan om één vraag boven alles te plaatsen: zou ik niet beter af zijn wanneer ik mijn boekingen in een GDS systeem laat maken, in een veilige omgeving die gecontroleerd wordt door een TMC? Dit is natuurlijk een retorische vraag.
Woensdag kunnen we stemmen over de nieuwe wet op de inlichtingendiensten. Wat voor mij onderbelicht blijft is het recht, de plicht en de mogelijkheid om uw data te vernietigen. Verzamelen is één ding, maar als verkeerde figuren hier toegang toe krijgen, is het zeer belangrijk dat het technisch mogelijk is om het eenvoudig en snel te verwijderen.
Content is King, Data Rules
